Bizimle çalışmaya başladığında, o güne değin akademik beceriler ağırlıklı bir program uygulandığını gördük. İlerlemeyen ve günlük yaşamındaki karmaşaları rahatlatmayan akademik programının tekrar sayısını azaltarak seans içerisinde kazandığımız vakitleri günlük yaşam becerileriyle doldurduk. Amacımız hem gerçek hayatta somut karşılığı olan becerileri programına ekleyerek günlük yaşam içerisinde tekrar sayısını arttırmak, hem de evin duygusal refahını arttırmaktı.
Günlük yaşam becerilerini, masa başı çalışmalarına oranla çok daha hızlı öğreniyordu. Birkaç ay içerisinde günlük yaşam becerilerinde ilerlemiş ve ev işlerine yardım eder hale gelmişti. Çamaşır toplama, çamaşır asma, kıyafet katlama, çorap eşleme, limonata ve Nesquick gibi içecekler hazırlama, bulaşık makinesini boşaltma gibi görevler artık Eda’nındı. Bu durum ağlama nöbetleri ve ısırma davranışını önemli ölçüde yok etti. Anne ve babanın, evin duygusal refahı yükselmişti. Eda sakindi, çünkü artık evin içerisinde 24 saat amaçsızca dolaşan bir çocuk değildi, onun da görevleri vardı.
Günlük yaşam becerileri çoğunlukla önemi fark edilmeyen, çalışılmayan bir alan. Halbuki bu alanda yapılan çalışmalar somutluğu ve gün içerisindeki tekrar imkanı ile çocuğun diğer alanlara oranla daha kolay öğrenebildiği, bu sayede öğrenmeyi de öğrendiği çalışmalardır.
Bunların yanı sıra çocukta sorumluluk bilincini ve yuvasına aidiyeti geliştirmektedir. Sadece özel çocuklarda değil, normal gelişim gösteren çocuklarda da sürekli sıkıldığını söylemek, sürekli tablet ile oynamak ya da davranış problemleri göstermek gibi davranışları görüyoruz. Ev içerinde görev almak, çocukları “sıkılmak” gibi duygulardan kurtardığı gibi, eve aidiyet duygusunu, öz-değer bilincini, ben bir işe yarıyorum, bu evde benim bir önemim/görevim var duygusunu da arttırmaktadır.
Aşağıdaki NGG çocuklar için olan listeyi, çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun ilk görev listesinden başlayarak adım adım çalışabilirsiniz. Matematik, türkçe gibi becerilerde olduğu gibi günlük yaşam becerileri de çalışmaya en ön çalışma basamağından başlanılmalıdır. Mutlaka her bir çalışmanın başında çocuklarınıza o görevin nasıl yapılacağını göstermeli, çocuğa uygulatmalı, yanlışlarını özgüvenini ve hevesini kırmamak için “çaktırmadan” düzeltmeli ve çocuk görevini bağımsız olarak gerçekleştirinceye dek bir gözünüzü üzerinde tutmalısınız.
2-3 Yaş Görevleri (Erken Çocukluk Dönemi)
4-5 Yaş Görevleri (okul Öncesi Çağı)
6-8 Yaş (İlkokul Çağı)
9-11 Yaş (İlkokul Çağı)
12-14 Yaş (Orta Okul Çağı)
Özce Zeynep AKÇIN – Nörobilim Uzmanı; Özel Eğitim Uzman Öğretici