Başvuru:
Bir boşanma davası genellikle bir eşin diğerine karşı başvurusuyla başlar. Başvuruda, boşanma nedenleri ve istenen talepler belirtilir. İddianame olarak da adlandırılan bu belge, davacının argümanlarını içerir.
Cevap ve Karşı İddia:
Davalı, davanın kendisine tebliğ edildiği tarihten itibaren belirli bir süre içinde cevap vermelidir. Cevapta, davalının görüşleri, iddiaları ve talepleri yer alabilir.
Geçici Tedbir Kararı:
Davanın süreci boyunca, tarafların mağduriyetini önlemek için geçici tedbir kararları alınabilir. Bu kararlar, çocuk velayeti, maddi destek gibi konuları içerebilir.
Delillerin Toplanması:
Taraflar, iddialarını desteklemek veya çürütmek amacıyla deliller sunarlar. Deliller, tanıkların ifadeleri, belgeler, uzman görüşleri vb. olabilir.
Uzlaşma Girişimleri:
Mahkeme, tarafları uzlaşmaya teşvik edebilir. Taraflar, anlaşmalı boşanma yoluyla davayı çözebilirler.
Duruşmalar:
Mahkeme, tarafların görüşlerini duymak ve delilleri değerlendirmek için duruşmalar düzenler. Taraflar ve avukatları argümanlarını sunarlar.
Karar Aşaması:
Mahkeme, tüm delilleri ve argümanları göz önünde bulundurarak bir karar verir. Bu karar, boşanmanın kabulü veya reddi, mal paylaşımı, nafaka, çocuk velayeti gibi konuları içerebilir.
Kararın İcrası:
Mahkeme kararı kesinleştikten sonra, kararın uygulanması gerekmektedir. Bu aşamada mal paylaşımı, nafaka ödemeleri, çocuk velayeti düzenlemeleri gerçekleştirilir.
İtiraz Süreci:
Taraflar, mahkeme kararına karşı itiraz edebilirler. Bu durumda, kararın incelenmesi için üst mahkemeye başvurulur.
Boşanma Davası başvuru sonrası ki gelişmeler:
Başvuru Süreci:
Boşanma davası
süreci, bir eşin diğerine karşı yaptığı resmi başvuruyla başlar. Bu başvuru, mahkemeye sunulan belgeler ve resmi başvuru dilekçesini içerir. Başvuru belgesinde, evlilik birliğinin sonlandırılma nedenleri, çocukların velayeti, maddi destek gibi talepler genellikle yer alır.
Dilekçe veya İddianame:
Başvuru dilekçesi, bazen “iddianame” olarak da adlandırılır. Bu belge, dava açan tarafın (davacı) argümanlarını ve taleplerini içerir. İddianamede aşağıdaki bilgiler yer alabilir:
Davacı ve davalının kimlik bilgileri:
Tarafların isimleri, adresleri ve iletişim bilgileri.
Boşanma nedeni:
Hangi nedenlerle evlilik birliğinin sonlandırılmasını istendiği açıklanır. Farklı ülkelerde boşanma nedenleri farklılık gösterebilir.
Talepler:
Davacının çocukların velayeti, mal paylaşımı, nafaka gibi taleplerini belirtir. Bu talepler, iddianamenin merkezi unsurlarından biridir.
Deliller:
Davacı tarafından sunulacak delillerin bir listesi. Bu deliller, tanıkların ifadeleri, evraklar, resmi belgeler, uzman raporları vb. olabilir.
Yanıt Süresi:
Davalıya, cevap vermesi için tanınan süre ki bu 2 haftadır.
Geçici Tedbir Talepleri:
Davacı, davanın sonuçlanmasını beklemeden geçici tedbirler alınmasını isteyebilir. Örneğin, çocukların velayeti veya maddi destek gibi konularda geçici tedbirler talep edilebilir.
Davalının Cevabı:
İddianame davalıya tebliğ edildikten sonra, davalı belirli bir süre içinde (genellikle mahkeme belirler) cevap vermelidir. Cevapta, davalının argümanları, talepleri ve görüşleri yer alır.
Geçici tedbir kararları, boşanma davası süreci devam ederken tarafların mağduriyetini önlemek, çocukların korunması ve geçici düzenlemeleri sağlamak amacıyla alınan kararlardır.
Çocukların Velayeti ve İkametgahı:
Eğer tarafların çocukları varsa, geçici tedbir kararı çocukların velayeti ve ikametgahıyla ilgili düzenlemeleri içerebilir. Hangi ebeveynin çocuklarla ilgileneceği, velayetin nasıl paylaşılacağı gibi konular ele alınır.
Maddi Destek:
Geçici tedbir kararı, boşanma süreci boyunca ailenin ekonomik ihtiyaçlarını karşılamak için geçici olarak nafaka düzenlemeleri içerebilir. Eşlerden biri, diğerine veya çocuklara maddi destek sağlamakla yükümlü olabilir.
Evin Kullanımı:
Evlilik sırasında kullanılan evin kim tarafından kullanılacağı veya kimin evden ayrılması gerektiği gibi konuları düzenleyebilir.
Mal Paylaşımı ve Mülkiyet:
Boşanma sırasında mal paylaşımı ile ilgili geçici tedbirler de alınabilir. Ortak mülkiyetin yönetimi, kullanımı veya satışı gibi konulara dair geçici düzenlemeler yapılabilir.
Geçici Koruma Kararları:
Eğer bir tarafın diğerine yönelik fiziksel veya duygusal şiddet gibi endişeleri varsa, mahkeme geçici koruma kararları alabilir. Bu tür tedbirler, tarafların birbirlerine yaklaşmasını engelleyebilir.
Eğitim ve Sağlık Düzenlemeleri:
Çocukların eğitimi ve sağlık durumu gibi konular, geçici tedbir kararlarında ele alınabilir.
Diğer Hususlar:
Tarafların özel durumlarına bağlı olarak, geçici tedbir kararı başka konuları da içerebilir. Örneğin, aile araçlarının kullanımı, ev eşyalarının kullanımı gibi konular ele alınabilir.