Gelişimsel Faktörler: Fetusun rahim içindeki pozisyonu da kemik şeklini etkileyebilir. Örneğin, bebeğin rahim içinde sıkışık bir pozisyonda olması, eklemin normalden farklı bir şekilde gelişmesine neden olabilir.
Talipes olarak da bilinen bir durumdur. Bu durum, anormal şekil veya pozisyonu tanımlar. En yaygın türü kongenital talipes equinovarus veya kulakçık olarak da bilinir. Bu hastalık, doğumdan önce gelişir ve çocukların ayakları tipik olarak normalden daha küçüktür, aşağı ve içe doğru çarpıktır. Çarpık ayak ameliyatı uygulamasına erken başlanması, uzun vadede daha iyi sonuçlar elde etme olasılığını artırır.
Yine de, bu işlem genel olarak uzun süreli bir tedavidir ve çocukların düzenli takibi gerektirir. Bu hastalık genel olarak doğumda fark edilir ve röntgen, ultrason gibi görüntüleme testleri ile teşhis edilebilir. Operasyon erken yaşlarda başlar ve çoğunlukla birkaç farklı işlem yaklaşımının birleşimini içerir. Bu yöntemler fizik tedavi, alçı, atel ve bazen cerrahi işlemi içerir. Hedef, normal bir pozisyona getirip fonksiyonel hale getirmektir.
Genetik Faktörler: Bu sorun, genetik bir yatkınlık olabileceği düşünülen durumlardan biridir. Bir ailede bu rahatsızlığın öyküsü olan bir çocuğun da bu durumla doğma olasılığı daha yüksektir.
Çevresel Faktörler: Annenin hamilelik sırasında sigara içmesi veya bazı ilaçları alması gibi çevresel faktörlerin bu bozukluğun gelişimine katkıda bulunduğu düşünülmektedir.
Gelişimsel Faktörler: Fetusun rahim içindeki pozisyonu da kemik şeklini etkileyebilir. Örneğin, bebeğin rahim içinde sıkışık bir pozisyonda olması, eklemin normalden farklı bir şekilde gelişmesine neden olabilir.
Diğer Tıbbi Durumlar: Bazı durumlar, özellikle nöromüsküler hastalıklar (örneğin, spina bifida gibi) ve bazı genetik sendromlar (örneğin, Down sendromu gibi) bu duruma yol açabilir. Böyle bir durum söz konusu olduğunda çarpık ayak ameliyatı gerekebilir.
Cinsiyet: Erkek çocuklar, kız çocuklara göre bu soruna sahip olma olasılığı daha yüksektir.
Bu bozukluk çoğu zaman doğumdan önce ultrason taraması sırasında fark edilir. Teşhis konulduktan sonra, uygulama genel olarak doğumdan hemen sonra başlar ve fizik tedavi, alçılama, ateller ve bazen cerrahi dahil olmak üzere bir dizi farklı yaklaşımları içerebilir. Erken işlem en iyi sonuçları sağlar.
Cerrahi müdahale son seçenektir ve daha çok diğer operasyon çeşitlerinin (örneğin, Ponseti yöntemi gibi) başarısız olduğu durumlarda ya da ciddi durumlarda kullanılır.
Cerrahi işlem düzeltmek, hareketini iyileştirmek ve kalıcı deformasyonları düzeltmek için gerçekleştirilir. Prosedür genel anestezi altında yapılır. İşlem sırasında, doktor üzerindeki kasları, tendonları, ligamentleri ve bazen de kemikleri düzeltebilir. Bu, daha normal bir pozisyona getirir ve hareketi artırır.
Çarpık ayak ameliyatı ile hasarlı bölge düzeltildikten sonra, alçı uygulanır ve iyileşme süresi boyunca bu pozisyonda sabit tutulur. İyileşme süreci, prosedürün büyüklüğüne ve çocuğun genel sağlığına bağlı olarak değişiklik gösterebilir, ancak birkaç hafta ile birkaç ay arasında sürebilir.
Tedaviden sonra çocuk bir süreliğine ortopedik ayakkabılar veya özel ateller kullanmak zorunda kalır. Bu, düzeltilmiş pozisyonunu korumak ve çarpıklığın tekrar oluşmasını önlemek için gereklidir. Ayrıca, düzenli fizik seansları, yaralı kısmın gücünü ve hareketini artırmak için gereklidir.
Bu yöntemin riskleri, her cerrahi işlemde olduğu gibi, enfeksiyon, kanama, sinir hasarı ve anestezi ile ilişkili riskleri içerir. Başarısı büyük ölçüde çocuğun spesifik durumuna, karmaşıklığına ve yapan cerrahın deneyimine bağlıdır.
Unutulmaması gereken önemli bir nokta, çarpık ayak ameliyatı genellikle uzun süreli bir süreç olduğu ve çocukların düzenli takibini gerektirdiğidir. Her çocuk farklı olduğu için, en iyi sonuçları elde etmek için plan çocuğun spesifik ihtiyaçlarına göre özelleştirilir.