Orhan Şaik Gökyay Kimdir Eseleri Hayatı Edebi Kişiliği özet PDF

İçindekiler

Orhan aik Gökyay (1902-1994)

Kastamonu’da doğdu. Orta öğrenimini Kastamonu’da tamamladı. Ankara Öğretmen Okulu ve İstanbul Öğretmen Lisesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu. Çeşitli ortaokullarda edebiyat öğretmenliği ve okul müdürü olarak çalıştı. Öğrenci müfettişi ve kültür ataşesi olarak İngiltere’ye gönderildi. 1984 yılından sonra üniversitelerde divan edebiyatı öğretmenliği yaptı.

Şiirinden çok edebi araştırmalarıyla tanınır. Şiirlerinde kahramanca (epik) bir anlatım tarzına sahip olan şair, epik şiirleriyle de adından söz ettirmiştir. Vatanseverlik ve vatansever duygu ve idealler şiirlerinde baskın temalardır. Vatan Kim’in bu şiiri Türk edebiyatının klasiklerinden biri haline gelmiştir. Mercemek Ahmed, Katip Çelebi gibi sanatçıların eserlerini sadeleştirip neşretti ve yorumlarıyla neşretti.

Vatanseverlik temalarını işlediği şiirlerinde vatan heyecanını yansıtmayı başarmıştır. Orhan Şaik Gökyay yaptığı araştırmalar, incelemeler ve çevirilerle Türk dili ve edebiyatına önemli katkılarda bulunmuştur. Türk edebiyatının önemli eserlerini incelemiş ve bunların sadeleştirilmiş nüshalarını hazırlamıştır.
Eserleri: Dede Korkut, Katib Çelebi (Araştırma-Araştırma); Amortismansız (nakit) tahvil girenler…
Cumhuriyet dönemi milli edebiyat anlayışını yansıtan manzum yazarlarımızdandır. Sık sık millet ve vatan sevgisini dile getiren şiirler yazmıştır. “Bu ülkeden mi?” Şiiri, taşıdığı vatansever duygular nedeniyle en ünlü eseridir.
Halk şiiri geleneğine göre kaleme aldığı eserde şair, vatanın gerçek sahiplerinin bu vatan için canlarını hiç çekinmeden veren ve toprağa düşen Mehmedcikler olduğunu vurgulayarak şiire başlar. Büyük bir destan kahramanı olan bu Muhammedcikler, her taşı bir yakut olan bu mukaddes topraklara ardına bakmadan ileri koşan, düşmanlarına şimşek çakan, sanki bir taşmış gibi ölüme yürüyen yiğitlerdir. Gül bahçesine giriş. Tepeden tırnağa sel gibi akan binlerce Muhammedçik geri dönmeyi akıllarına bile getirmediler. Uğrunda can veren binlerce şehidin kanıyla sulanan bu kara toprak, geride kalanlara can vermenin sırrını öğrenenlerin mirasıdır. Şairin ifadesine göre bu uğurda ölenler için hiçbir şey söylenemez ve onlara gösterilen sevgi asla kuru bir sevgi değildir.
Rüzgarsız bir günde evinin yakınındaki bir resmi makamın direğindeki bayrağın dalgalanmamasından duygulanan Orhan Şaik Gökyay’a ait bu şiir. Gökyay, sıradan bir arsanın ev sayılabilmesi için her şeyini verecek insanların olması gerektiğini belirtti. Şair, bu vatanı vatan yapan milli ve manevi değerlere duyduğu coşkuyu oldukça canlı bir dille okuyucuya aktarmaktadır. Şiirde hissedilen kahramanlık ve cesaret duygusu, şairin canlı üslubunu tamamlamıştır.

başka bir kaynak

Şair, edebiyat tarihçisi, eleştirmen. İnibolu’da doğdu. Mehmet Cevdet Efendi’nin oğludur. İlköğrenimini Kastamonu’da, ortaöğrenimini Kastamonu ve Aydın Liselerinde tamamladı. Ankara Muallim Mektebi’ni (1922) ve Yüksek Muallim Mektebi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. İngiltere’de ilkokul, ortaokul ve lise öğretmenliği, öğrenci müfettişi ve kültür ataşesi, Londra Üniversitesi’nde Türkçe okutmanlığı yaptı. İstanbul Eğitim Enstitüsündeki görevinden emekli oldu (1969). 1982 yılından itibaren Marmara Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesinde öğretim görevlisi olarak çalışmaktadır.
Şiir zevkini babasından almıştır. Aruzla yazdığı ilk şiirlerini Açıksöz gazetesinde (Kastamonu, 1922) ve kendi dergisi Çağlayan’da (Balıkesir, 1926) yayımladı. Halk şiiri tarzında yazılmış lirik ve epik şiirler ve araştırma Alko, Türk Deli ve Gir. Varlık, Atsız Mecmua, Orkun, Yücel ve Hisar dergilerinde yer aldı. Bu arazi kimin için? Şiiri çok popülerdir. Şiirlerinden sadece beşi İngilizce çevirisiyle A Few Poems (1976) adlı bir kitaba çevrildi. Eski nesirimizi sadeleştirip Dede Korkut’un kitabı üzerinde yıllarca çalıştı.

o çalışıyor:

1. Dede Korkut (1938), 2. Günümüz Diliyle Dede Korkut Hikâyeleri (1939), 3. Devlet Konservatuarı Tarihi (1941), 4. Kaabus-name (1944), 5. Katip Çelebi (1957), 6. Katib Çelebi Antolojisi (1968), 7. Aşkali Zaman (Ahmed Rasim’in eseri, 1969), 8. Mazanul Haq (Katib Çelebi’den, 1973), 9. Didem Korkut Kitabı (1974), 10. Sirbi. Savaş (Zekeryâ-zâde’den, 1975), 11. Dede Korkut Hikâyeleri (1977), 12. Ziyafet Sof ve Bir Şey (Mustafa Ali Gelibolu’dan, 2 cilt, 1978), 13. Hanami (Özbek destanı, N. Lugal Armaga – 14. Risâle-l Mimariye ve Mimar Mehmed Ağa (İ.H. Uzunçarşılı’nın hediyesi), 15. Vak’a-i Osmaniye (Nihal Atsız’ın hediyesi), 16. Türklerde Karagöz (G çeviri) Yaqub’dan, 1938), 17. Emirlik Muntasha (1944), vb.

Aref Nihad Asya Najati Komali

Diğer gönderilerimize göz at

[wpcin-random-posts]