Şefkat yorgunluğu, uzun süreli veya yoğun travmalardan sonra oldukça yaygın ve son derece normal bir durumdur. Tükenmişlik hissi ise, yıkıcı olması nedeniyle bazen “ruhun sarsılması” olarak tanımlanabilir. Coronavirus salgınının neden olduğu acı söz konusu olduğunda ise, iyileşmek için kendinize dönmeniz şarttır!
Araştırmalar, artık çok fazla “yeni” olmayan normalin en iyisini yapmaya çalıştığımız için, 2020 yılının iniş ve çıkışların yılı olduğunu göstermektedir. İnternet üzerinde yapılan bir anket, 2020 yılında, mutluluğumuzla ilgili kişisel değerlendirmemizde en düşük seviyelere indiğimizi göstermiştir.
Kaygı, endişe, stres, öfke ve endişe gibi duyguları deneyimlemek de genel mutluluğumuzu olumsuz etkiliyor…
2020, uzun ve zor bir yıldı. Ancak en azından şimdi 2021 yazına kadar gelebilmiş olmamız (ki artık salgının kötü zamanlarını geride bırakacağımıza inanıyorduk), hayatımıza devam edebilmemiz için motivasyon kaynağı oldu. 2020, salgın ve siyasi dramlar arasında geçen oldukça sancılı bir yıldı. Ne yazık ki birçok insan, özellikle de dünyayı veya halk sağlığını aynı şekilde görmeyenler, diğerlerine karşı empati ve şefkat göstermede oldukça başarısız. Aşıların veya maskelerin önemine inanmayan insanlar, başkalarının sağlığını daha fazla riske atıyor. Bu nedenle, artık, “bu işte hepimiz beraberiz” duygusu değil, daha çok iki farklı bakış açısı arasındaki uçurumu derinleştiren bir “biz ve onlar” duygusu var.
İnsanların aşıyı reddedip maskesini çıkarması, kansere neden olduğunu bile bile sigara içmeye veya ölümden koruduğunu bildiği halde emniyet kemeri takmamaya benziyor. Ancak buradaki en büyük fark, COVID-19’un “sadece” bulaştığı kişiyi etkilemiyor oluşudur- insandan insana bulaşır ve sadece maske takmamış/ aşı olmamış kişinin değil, çok daha fazla kişinin hayatını riske atar.
COVID-19 nedeniyle can kaybı bir vahşet gibidir. Hepimiz ölü sayısının bir avuçtan yüzbinlere çıktığını izlerken, hissetme yeteneğimiz de yıpranmaya başladı.
Başkalarını önemsemek ve şefkat göstermek enerji ister. Ve, hepimiz 2020 yılının başlarında başlayan salgın kaygısı ile uğraştığımız için duygusal ve zihinsel enerji depolarımız tükenmiştir.
2021 yazında salgını geride bırakmaya başlamış olsak bile, enerjimiz eskisine göre azalmış durumda olabilir. Vaka sayılarının her an tekrar yükselebileceğini ve aşı/maske karşıtı kişilerin vaka sayılarının artmasına neden olduğunu görüyoruz. Bu durumda; alınması tavsiye edilen önlemleri hiçe sayarak, kendi inandıkları yöntemleri uygulayan kişilere karşı şefkat duymak sizin için biraz zorlayıcı olabilir.
Kendinizi şefkat ve merhamet kapasitenizin sonunda bulduysanız, merak etmeyin normalsiniz. Şefkat yorgunluğu, tipik olarak travmaya maruz kalmaktan kaynaklanır. Ve çoğumuz, son 1.5 yılı uzun bir halk sağlığı ve kişisel travma geçirmiş gibi hissederek geçirdik. Travma ile ilgisi olmayan ancak fiziksel ve duygusal olarak kendimizi yorgun hissetmemize neden olan ve dünyadan uzaklaşmamıza neden olan tükenmişlik de söz konusu olabilir.
Şefkat yorgunluğu söz konusu olduğunda, aniden ne kadar bunalmış hissettiğimizi fark ederiz. Ancak tükenmişlik, yaşam için hissettiğimiz coşkuyu ve pozitif enerjiyi yavaşça emmektedir.
Şefkat yorgunluğu ve tükenmişlik; bitkin hissetmemize, yaptığımız şeylerin anlamından şüphe duymamıza ve bilişsel ve duygusal olarak tükenmiş hissetmemize neden olur.
Bununla birlikte, şefkat yorgunluğu daha kolay iyileştirilebilir. Çünkü yenilenmek ve deşarj olmak için kendimize zaman ayırmak bize iyi gelir. Böylece tekrar diğer insanlarla ilgilenmeye devam edebiliriz.
İyi bir arkadaş veya bir terapist ile konuşmak, egzersiz yaparak ve doğru beslenerek vücudunuza bakmak, yeterince uyumak, endişe durumundan uzaklaşmak ve endişeden kurtulmak için kendinize alan sağlayacak ilgi alanları bulmak, şefkat yorgunluğunu azaltabilecek öz yardım önlemleridir.
Ne yazık ki, tükenmişlik yorgunluktan daha fazlasıdır. Genellikle, benlik kaybı olarak hissedilir. Bununla birlikte, tükenmişliğe yol açan durumdan uzaklaşmak ve öz bakım, sıkıntıyı gidermeye yardımcı olabilecek iki önemli faktördür.
Yaratıcı veya rahatlatıcı aktiviteler için zaman ayırmak size yapmayı iple çekeceğiniz şeyler sunar ve ilerlemeye devam etmeniz için size bir sebep verir.
Araştırmalar, bu süreçte birçok insanın kariyerini yeniden planladığını ve bunun salgın tükenmişliğinin bir sonucu olabileceğini öne sürmektedir.
Tükenmişlik, genellikle bir zamanlar tutkulu hissettiğimiz şeyleri umursamadığımız hissine kapılmamıza neden olur. Bazen yeni bir tutku bulmak; bu boşluk hissi hissedildiğinde duygusal, zihinsel, fiziksel ve ruhsal depolarımızı yeniden doldurabilir. Ve bazen, yaşam gücümüzü emen boşluktan kurtulmak için temiz bir mola gerekir.
Salgın nedeniyle tükenmiş hissediyorsanız, acı çeken insanlar için şefkat yoksunluğu hissediyorsanız veya kendinizi dünyadan uzaklaştırmak istediğinizi düşünüyorsanız, duygularınızı ciddiye alın ve profesyonel yardım alın.
Hayat, birçok insan için bugün olduğundan daha zordu ve bunalmış hissetmenizde de bir sorun yok. Ancak, acı çekmeye devam etmenize izin vermeniz doğru bir davranış değil.
İnsan olmak, özgün olmaktır. Ve insan olmak, incineceğimiz anlamına gelir. Başkalarıyla eskiden yaptığınız gibi ilgilenebilmek için, kendi ihtiyaçlarınızı ilk sıraya koyun. İnsanları umursamayı tamamen bırakmanız, kendi iyiliğiniz için öz bakım uygulamalarına daha fazla önem vermeniz gerektiğinin bir işaretidir….