İçindekiler
Diyarbakır’ın Ercani ilçesinde dünyaya gelen Sezay Karakoç, Gaziantep Lisesi ve Ankara Siyasal Bilgiler Koleji’nde okudu. 1965 yılında Maliye Bakanlığındaki görevinden istifa ederek edebiyat çalışmalarına ağırlık verdi.
Sezai Karakoç, 1952 yılında yazdığı Türk edebiyatının unutulmaz aşk şiirlerinden biri olan “Mona Roza Şiiri” ile tanınmaktadır. Sezai Karakoç, edebiyat hayatı boyunca çeşitli dergilerde şiir, yazı ve eleştirilerini yayınladı. Şiirlerinde anne, aşk, çocuk ve ölüm gibi temaları işler.
Eserleri: Hazir, Aswat, Kitab Taha, Jules Mostoso, Laila il Mecnun (şiir) ile Kırk Saat; ilk hikayeler, ikinci hikayeler (hikaye); Mağara ve Işık, Edebi Yazılar 1, Edebi Yazılar 2 (makale) …
Başka bir kaynak:
Şair, yazar. Arqani’de doğdu. Maraş Lisesi ve Gaziantep Lisesi’nde okudu. Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden mezun oldu (1954). Maliye Bakanlığı’nda müfettiş yardımcısı ve kontrolör olarak çalıştı. Resmi görevinden ayrılarak fikir ve edebiyat faaliyetlerinde bulundu. Yeni İstanbul ve Sabah gazetelerinde fıkralar yazdı. Diriliş Yayıncılık’ın kurucusudur. Günümüzün şair ve yazarlarından biridir. İslam düşüncesi ile gerçeküstücülüğü kaynaştıran bir şairdir. İslam tasavvuf tarihinden yararlanarak özgün rüyalar ve semboller bulmuştur. Makaleler, hikayeler, makaleler ve incelemeler de vardır. Yazıları ve şiirleri Hisar, Mülkiye, İstanbul, Özet, Büyükdoğu ve Dirilish dergilerinde yayımlandı.
Tasavvuf şiirinin Türk edebiyatındaki en büyük temsilcilerinden biri olan Sezai Karakoç; Mehmet Akif Ersoy ve Nesib Fazel Kasakurek dizilerine devam etti. Modernizmin reddettiği metafizik anlayışı yeniden canlandırmaya çalışan şair, İslami bakış açısının şiire ve sanata ilham verebileceğini savundu. Şair için metafizik insan için hayati bir öneme sahiptir. Dünya metafiziği görmezden geliyor ve ters giden birçok şeyin temelinde bu kusur var. Şiirlerini bu anlayışa dayandıran şairin bazı şiirlerinde anlaşılması güç, anlaşılması imkansız görünen ifadeler ve imgeler yer alır. Biçim ve imge açısından ikinci yeni şairlerle Sezai Karakoç gibi.
Karakoç, okuduğunuz şiirde insan aşkının ilahi aşka yükselişini temsil eden ve Türk edebiyatında ölümsüz bir yere sahip olan “Leyla Elie Mecnun” öyküsüne atıfta bulunmaktadır. Bu ünlü hikâyeyi anlatmaya çalışan şair, onların ölümünü bir sonun değil, dirilişin bir simgesi olarak kabul eder.
şiir kitapları:
1. Körfez (1959), 2. Şahdamar (1962), 3. Hezier ile Kırk Saat (1967), 4. Sesler (1968), 5. Taha Kitabı (1968), 6. Gül Mostoso (1969), [1974’ten sonra şiir kitaplarını yeni bir düzen ile şu isimlerle çıkardı: Şiirler-I (Hızır’la Kırk Saat), Şiirler-ll (Taha’nm Kitabı), Şİirler-lll (Körfez-Şahdamar-Sesler), Şilrler-IV (Zamana Adanmış Sözler), Şiirler-V (Âyinler, 1977), Şiirler-VI (Leylâ ile Mecnun, 1980). ].
Şiir çevirisi:
1. Üç Şiir (1967), 2. Alimlerin Şiirinin İzlerinden (1976), 3. Batı Şiirinden (1976).
Hikayeler:
1. Meydan Okuma Gösterisinde (1978), 2. Selfies (1982).
entelektüel eserler:
1. Diriliş İslam (1967), 2. Müslüman Toplumun Ekonomik Yapısı (1967), 3. Kıyamet Üzerine (1967), 4. İslam (1967), 5. Kıyametin Sonu Sırasında (1968), 6. Mağara ve Işık (1967), 7. Tanrı ve Birlik İnancı (1970), 8. Ölümden Sonra Yükseliş (1970), 9. Ruhun Dirilişi (1974), 10. Yaş ve İlham (1974), 11. Diriliş İnsanlık (1977), The Twelfth Solstice” (1977) 13. Çağ ve İlham-ll (1977), 14. Çağ ve İlham-ll (1980), 15. Makamda (1980), 16. Diriliş Muştusu ( 1980).
Yorumlar:
1. Yunus Emre (1965), 2. Muhammed Akef (1968), 3. Edebi Yazılar I (1982).
Defterler:
1. Farklılıklar (1967), İkinci Sütun (1969), Üçüncü Duvar (1975).
Yedi Meşaleci Cahit Zarifoğlu
[wpcin-random-posts]