Ah Hastalık… Şimdi uyuyorsun bebeğim… sabah saatin 10u. Oysa 8 buçuk dedi mi saat ; ayaktaydın her sabah … Anneeesi ben kalktım burda uyudum diye sarılır sevimli hareketler yaparsın…
Ama 2 gündür pek tatsız sabahlar ; geceler..
Şişli’deyiz . Doktorun evimize biraz uzaktaki hastanede çalışıyor. Geldik ateşi yüksek kızımın Başak ablası..
Randevusuzuz tabi biraz bekledik. o sırada sen Cuppa Cuppa şarkısını söyleyip Tarkan’ın dans ettin diğer hasta çocuk arkadaslarinla..
Bi ara dedim ki iyileşti benim kızım. hadi eve dönelim.
Sonra sıra bize geldi güzelce muayene oldun. ve cesaret ödülü bile aldın ?
Boğaz kültürü istedi doktorun. onu vermeye gittik. biraz sıkıntılı bişi ama onu da hallettik.
Sonra Muz istedin. Bulduk, yedireyim diye hastanenin kafesinde baya ugrastim. yarısını bile yemedin oysa ne çok istemiştin?
Çok geçmedi biraz mizmizlandin . Eyvah dedim ateş çıkıyor herhalde.. Demeye kalmadan yanmaya başladı yine minicik bedenin ateşler içinde. ..
Hemşire ablan ölçü 39 ları geçiyor yine neden böyle çabucak yükseliyor bu ateş 🙁
Doktorunla konuştuk. İlaç verdik ama düşmedi .. “Yatıralım bi iki gün toparlasın vücut kendini ”
Anne kız tektik hastanede. gidip yatış işlemlerini yaptırdık . oradaki abla ve abilerin bu ateşli ama sevimli prensese kayıtsız kalamadı hepsi başımıza toplandı ?
Odamıza çıktık .. birazdan tatsız aşamalar geçirecektik biliyordum ve inanılmaz Üzgündum…
Kan tahlili ; damar yolu açılması denince söyle bi acıyor yüreğim…
15 gün sonra 2 yaşını bitireceksin ve ilk defa hastanede kalıyorsun bebeğim. daha önce sadece bi kere damar yolunu açmaya çalıştılar yine çok atesliydin … bulunamamıştı da kan tahlili için ne aglamistik 🙁
Yine aynı şeyleri yaşamaktan çok korktum.. Hemşire ablalarin geldi. anlattım durumu damarları ince , ateşi de var. zor bulunuyor isterseniz yeni dogan yogun bakım hemşiresinden destek alalım ?
Bir makine varmış onun yardimı ile çabuk açılırmis … tamam dedim. ilk deneme başarısız.. o ana dek hemşire arkadaslara yardimci oldum , elini kolunu bacağını tuttum… tamam annecim geçecek diye telkin ediyorum gayet metin ses tonu ile. Yavrum zaten hasta yorgun bir de canı yanıyor boşu boşuna.. Ama acilamayinca ve kizim cok cok aglayinca ben de bayılacak gibi oldum. o metin hallerim kayboldu yavrumun dinmek bilmeyen göz yaşı ve ağlama sesini yaşayınca . koyverdim kendimi. Biliyorum guclu olmam lazim ama olamadim. Ben de başladım ağlamaya. bir umutsuzluk kapladı beni. acilamayacak damar yolu alınamayacak kanı diye. Tam da bu sebeple 1.5 senedir kan tahlili yaptırmadigim yavrum bugün tahlil sonucu çok elzem ; damar yolundan ilaç verilmesi çok değerli iken bunları yaşamak zorunda olmak çok üzücü.
Kan ter icindesin yavrum. aglamaktan helak olmuşsun zaten ateşin var daha da yükseldi.. ateş yüksekken damar bulmak çok zordur biliyorum ama işin teknikleri var keşke dinleseniz bebeğin annesini:(
Zaman geçti biraz. Doktorun ile görüştü hemşirelerin.
Bu sırada uykun geldi çok . Hep kucağımda olmak istiyorsun.. Kucak kucağa uyuttum tam uyudun bu defa damar yolu ekibi anestezi doktoru ile birlikte içeri girdi. yeni uyudu dedim 1 saat sonra yapsak olur mu ? çok yorgun düştü azıcık dinlensin .
“O zaman nöbetçi Dr yapar siz bilirsiniz ” deyip tam çıkıyordu doktor sonra kendi aralarında hemşirelerle konuşması esnasında uyandın minik yavrum.
Beni biliyorsunuz sağlık sektörü kokenliyim . Sağlık yönetim uzmanıyım aynı zamanda. Sağlık personeli işine karışılmasina da karşıyım. Ancak herseyin bir sınırı var.
Doktor hanim (doktor olduğunu steteskopu farkettigimde anladım bir yeni dogan yogub bakim hemşiresi için oldukça uzun tırnakları vardı ) bana sizi dışarı alalım deyince beynimden aşağı kaynar sular indi. Tek yavrum , ilk göz ağrım. Bunca hastalığın ; bilmediği yabancı bir ortamda yabancı; üstelik elinde can acıtıcı şeylerle hararetli konuşan insanların yanında tek bırakacak odadan çıkacaktım ?
Sonra ?
Kızımın, yavrumun psikolojisi ? Hasta olmak ona ceza mıydı? 7/24 birlikte oldugu annesinden ayrilmak zorunda mi kalacaktı ? Peki ben ? Iceride kaç defa daha damar yolu açılmaya çalışılacaktı ? o tırnak kızımın minicik canını acitacak belki .
Tutamadim kendimi daha fazla. “Ben de sağlık yonetim uzmanıyım ve böyle bir prosedür bulunmamakta biliyorum ” dedim. benden bunu isteme nedenleri kızımın benden cesaret alıyor olmasıymış .
Kızım benden cesaret alacak ben de ona cesaret vereceğim tabi ki bundan doğal ne var?
Kaldım. kucağıma aldım kızımı tuttum sıkıca. Bu defa sol bileğinden denediler . yine çok ağlıyor 🙁 yine cesaret veriyorum.. açıldı ! Kan geliyor harika hemen tüpleri dolduruyorlar. Ama sedimentasyon tüpü yok onu ararken kan donuyor damar yolu tikaniyor ve yine hazin .
3. defa ayak bileği deneniyor . Bu arada doktor ablası diyorum Tanem i iyileştirecek ( abla diyorum aslında teyze ama işte kızıma iyi davransin diye sanırım jest yapiyorum ;/ )
Keske ilk once ayak denenseymis . Bu defa başarılı oluyor kan geliyor tupler doluyor derken o da ne.. tup tutan hemşiremizin eli tir tir titriyor 🙁 Kanlar yere dökülüyor. Doktorun elleri kan içinde :/
Neyse daha çok detaya inmiyorum . 3 tüp kan alınıyor ama biri calisilamayacak durumda (sedimentasyon ) olduğunu sonradan öğreniyorum.
Hepsine teşekkür ediyoruz gidiyorlar. KBB doktorumuz gerçekten çok tatlı. Başak hoca kadar tatlı. Muayene oldun boğazın baya enfekte olmuş. Antibiyotik tedavisi başlayacak.
Şansimiza Başak hoca Antalya’ya gitti semineri varmış .. Ama uzaktan kontrol etti süreci.
Serumlar bağlandı . Ateşin inatçı gece 1 e dek düşmedi 38 altına . 1 gibi burun spreyi sıkıldı ve son doz ateş düşürücü tamamlandı ateşin düştü ve sen uyudun sonunda.
O saate dek ne kadar uyumak istesen de ; irkilerek uyandın ve sarılmak istedin ağlayarak. Tabi ayağındaki serumu çıkarmak istedin..
Hemsire ablalarin çok sevgi doluydu . Ateşini nazikçe ölçtuler hep. bir tek idrar tahlili alınamadı . Kız bebekler için bi çözüm bulunmalı şu idrar tahlili icin uretilmis yapıskanlı torbaların bugüne dek ise yaradıgını göremedik ne yazık ki.
Biraz tv izledin biraz gezmek istedin. Atta gidelim ayakkabı giydir anne dedin ama nasıl giydireyim :/
Yeni cici pijamalari giydirdim biraz yemek yedirdim . Ama ateş ve burun tıkanıklığı uyutmadi yavrumu.
Neyse ki gecenin yarısı ateş 36.9 lara düştü de uyudun minik yavrum .. şimdi saat 11 suları hala uyuyorsun . . o kadar yorulmuş ki vücudun ; deliksiz bu saate dek…
11.30 da uyandın yavrum ateşin düşmüş çok şükür.. keyfi yerinde .. Hiç bişi yemiyor olsa da ara sıra bi lokma sevdiği şeylerden giriyor minik mideye.
Bugün ki Sema Hemsiremiz çok özenli. çok ilgiliydi. Tahlillerini de tamamladık üstelik. Gün boyu içim rahatladı. emin ellerde olduğunu bilmek yetiyor insana.. Bugün çocuk doktoru Gunay hanim da geldi baktı ; buhar desteği istedi. Boğazlar fena durumda :/
İyilesiyorsun güzel kızım.
Çok şükür.
ÖZETLE ;
Biz ebeveynlerin de ; sağlık profesyonellerinin de istediği şey ortak aslında. Bir an önce çocuğun iyileşmesi ve sağlığına kavuşması.
SADECE bu süreçte özveri ve nezaket , yumuşaklık çok önemli. Anne kalbi diye bişi var. Unutmamalı.. Zaten çocuğu hasta olduğu için perişan olmuş bi annenin isteyeceği en son şeydir bir sağlık çalışanı ile ters düşmek.
Sonuçta iyileşiyor yavrum. Yarın taburcu olacağız çok yüksek ihtimal. Onemli olan da bu.
DİYECEĞİM O Kİ ; ALLAH NE HASTANEYE DÜŞÜRSÜN ; NE DE EKSİKLİĞİNİ YASATSIN .
Zor şeyler. Rabbim hiç bir anneyi çocuğu ile Sınamasın . Çaresiz dert vermesin. Hep onu düşündüm. Ben su kadarcık iğne acısına destan yazdım . Onlara yardım etsin Allahım. Her çocuk çok özel. Saçının teli kopsa içim yanıyor. İyi olsun minik yavrularımız . .
Canım kızım. 10 gün sonra 2 yaşını bitiriyorsun.. Sağlıkla gir yeni yaşına. Seni canimdan çok seviyorum.
Herkese sağlıklı mutlu huzurlu günler
Annen . .