İçindekiler
Pranayama uygulaması
sırasında, çeşitli teknik ve egzersizlerle solunum süreci ve akciğerlerdeki ilgili hareketler kontrol edilir. Bu fiziksel süreçlerin kontrolü, pranamızı (
yaşam enerjisi
) isteğimizle kullanmamıza ve hareket ettirmemize izin verir.
Nefesimiz, yalnızca bedeni ayakta tutan yaşam gücü değildir. Aynı zamanda, daha yüksek bilinç seviyelerine kapı açabilir. Nefes olarak bildiğimiz şey, Prana adı verilen daha spiritüel bir gücün yalnızca fiziksel yönüdür. Pranayama uygulaması, vücuttaki yaşamı sürdüren süreçleri kontrol etmek için nefesi kontrol ederek bu enerjiyi kullanmayı içerir.
Dikkatli bir gözlem, pranayama uygulamasının yoganın değerli bir parçasını oluşturduğunu ortaya çıkaracaktır. O veya bu şekilde, pranayama , içsel yolculuğunda ilerleme kaydetmeyi hedefleyen herhangi bir kişi için vazgeçilmezdir!
Pek çok usta, prana’nın tüm evrensel enerjinin tek birimi olduğu konusunda hemfikirdir. Örneğin, tek bir ağaç Prana olarak kabul edilirse, orman tüm kozmik enerjidir. Prana bir kıvılcım olsaydı, o zaman kozmik prana da kıvılcımın doğduğu ateş olurdu. İşte, bedenimizde bulunan evrensel enerjinin bu kısmına Prana, yani yaşam enerjisi diyoruz.
Pranayama uygulaması sırasında; çeşitli egzersizleri ve teknikleri aracılığıyla, solunum süreci ve akciğerlerdeki ilişkili hareketleri kontrol edilir. Bu fiziksel süreçlerin kontrolü, yaşam enerjimizi kendi irademizle hareket ettirmemize izin verir.
Atardamar, toplardamar ve kılcal damar ağımız kanı vücudun her yerine taşır. Benzer şekilde Prana, Nadis adı verilen karmaşık bir enerji yolları sistemi aracılığıyla dağıtılır. Bu hayati enerji, beyin de dahil olmak üzere, vücudun her bölümünün yeterli çalışması için gereklidir.
Yaşam tarzımız ve beslenme şeklimiz nedeniyle hem kan hem de prana akışının yavaşlaması normaldir. Neyse ki Pranayama uygulamasından kaynaklanan titreşimler aracılığıyla yaşam enerjisi olağan akış hızını geri kazanarak canlılık sağlar.
Eski ustalar, pranalarını kontrol edemeyenleri sık sık tahta bir direğe zincirlenmiş bir kuşa benzetmişlerdir. Kuş ne kadar uçmaya çalışsa da eninde sonunda tahta direğe yaslanacaktır. Benzer şekilde, aşırı aktif bir zihin de gerçek dinlenme yerini Prana’sında bulur. Sadece Prana’mız üzerinde tam kontrol elde ettiğimizde, zihni kontrol etme yeteneğine de sahip oluruz!
Pranayama oldukça güçlü bir tekniktir ve yeterli rehberlik olmadan uygulanmamalıdır. Bedensel enerjiler üzerindeki etkisi, hissedemesek bile anında gerçekleşir. Bu nedenle, pranayama uygulamasına başlamadan önce belirli bir düzeyde şartlandırma gereklidir.
Enerjilerimiz üzerinde çalışmaya başlamadan önce, bedeni ve bir dereceye kadar zihni koşullandırmamız önerilir. Bazı ustalar, bir kişinin tam bir kararlılıkla üç saat boyunca bir yoga duruşunu (asana) sürdürebildiği zaman Pranayama’nın başlayabileceğini söylüyor. Diğerleri ise, pranayamaya başlamadan önce 30- 60 dakikalık bir sabitlik gerektirdiğini düşünüyor.
Kendini adamış ve hevesli bir Pranayama uygulayıcısı; çok çalışmaya ve sebat etmeye istekliyse çok kısa sürede büyük bir ilerleme kaydedebilir. Buna karşılık, sistematik olmayan ve gönülsüzce pratik yapanlar, yıllar sonra bile zor ilerleyecektir.
Eski zamanlarda, bir haydut aniden fikrini değiştirerek kurtuluşu arzuladı. Bunun için, eski yaşamını terk etmek istedi.
Bunun üzerine, köylüler ve hatta kendi ailesi tarafından alay konusu oldu. Gautama Buddha’nın öğrencileriyle birlikte kamp yaptığı bir köye ulaşana kadar kurtuluş yolunu aramak için çok uzaklara kadar gitti. Seyahatleri sırasında Budha hakkında pek çok hikaye duyan bu adam, onunla tanışmak için çok heveslendi. Çünkü, onun umutsuzca aradığı yolu açığa çıkarabileceğini biliyordu.
Kampa geldiğinde, hemen Budha ile görüşme talebinde bulundu. Ancak, öğrencileri onu geri çevirdi. Onları değiştiğine ikna etmeye çalışmak için tekrar tekrar geldi, ama onu tekrar tekrar geri çevirdiler. Sayısız denemeyle geçen birkaç aydan sonra, kampa gizlice girmeye karar verdi ve Budha ile görüşmeyi başardı.
Öğrencileri, adamın gerçek amacının Budha’ya zarar vermek olduğuna inanıyordu. Ancak Budha, onlara kurtuluş arayışının gerçek olduğuna dair güvence verdi. Hatta haydutun manevi hedeflerine diğer öğrencilerinden daha çabuk ulaşacağını bile söyledi.
Adamın, kısa süre içindeki değişimi herkesi şaşırttı. Öğrenciler hatalarını kabul ettiler ve Buddha’dan özür dilediler. Budha, adamın azminin ilerlemesinin anahtarı olduğunu söyledi. Çünkü, zorluklara ve aşağılanmalara tahammül etmişti. Kurtuluşu bulma kararlılığı, önüne çıkan birçok engele boyun eğmemesini sağladı.
Pranayama uygulaması da, tıpkı bunun gibi mutlak ve sarsılmaz bir azim ve kararlılık gerektirir. Hevessiz bir uygulama sizi hiçbir yere götürmeyecektir.
Pranayama’nın işleyişine dair net bir anlayışa sahip olmak, pratiğe başlamadan önce esastır. Burada, 3 temel eylem vardır:
Pranayama uygulamasında nefes tutma özellikle önemlidir. Sistematik olarak yapıldığında, nefes tutma, artan canlılık, canlılık ve zihinsel güç sağlar. Nefesi bir dakika tutarak ömrümüzü bir dakika uzatabileceğimize inanılıyor.
Pranayama, nefesin alanı, zamanı, sayısı (sayım) ve konumu ile ölçülür.
Pranama boşluğu, nefes pozisyonunu; ister nefes alırken, ister nefes verdikten sonra, nefes uzunluğu ve vücudun tam pozisyonunu tanımlar.
Nefesin uzunluğu, nefes alma ve verme sırasında nefesin kat ettiği mesafedir. Bu mesafe değişir; çünkü uygulama sırasında en aktif olan elemente (toprak, su, ateş, hava veya eter) bağlıdır. Elementler doğrudan çakralarla ilgilidir. Nefesin uzunluğu açılarla ölçülür:
Nefes alma sırasında Prana’nın ‘yeri’ başın üst kısmı ile ayak tabanları arasında herhangi bir yerde olabilir. Verme sırasında yeri, burun ucundan 12 açı içeride herhangi bir yer olabilir. Tutma sırasında nefesin yeri, alma ve verme sırasında nefesin yerlerinin birleşimidir.
Prana zamanı, nefes alma, nefes verme ve alıkoyma süresidir. Genellikle ’60 dakikalık saat’ ve ‘ortalama güneş günü’ kurulmadan önce oluşturulan Matra adı verilen bir zaman biriminde ölçülür. Bir Matra’nın süresinin farklı yorumları olsa da, standart zaman biriminde bir ‘saniye’ olarak alınabilir. Prana zamanı, nefesin vücudun belirli bir noktasında tutulduğu süreyi de ölçer.
Yoga felsefesinde; nefes alma, nefes verme ve nefes tutma için 1:4:2 olan altın bir oran vardır. Örneğin, pranayama sırasında solumamız 12 saniyeyse, tutma 48 saniye olmalı, ardından 24 saniye verme olmalıdır. Ancak bu oran, uzun bir zaman diliminde kademeli, sistematik ve doğal olarak elde edilecektir. Bu oranın zorla uygulanması ciddi enerji dengesizlikleri oluşturabilir ve bu da yaralanmalara ve diğer komplikasyonlara neden olabilir.
Sayı, nefes alma, nefes verme ve nefesi tutma sayımızı ifade eder. Düzenli uygulamalarla sabah, öğle, akşam ve gece olmak üzere günde dört kez olmak üzere tek seferde sayımızı 80’e çıkarabilmeliyiz.