Sıçanlar
Türkiye’de çok sayıda sıçan türü bulunur, ancak bu makale evlerde ve iş yerlerinde en sık haşere sorunları yaratan sıçanlara odaklanacaktır. Bu sıçanlar Norveç sıçanı (Rattus norvegicus) ve Çatı sıçanıdır (Rattus rattus). Ek olarak, diğer iki sıçan, Pirinç sıçanı ( Oryzomys palustris) ve Pamuk sıçanı (Sigmodon hispidus) bu makalede ele alınmayacak, ancak Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri tarafından hanta virüsün konukçusu olarak tanımlandıkları için halk sağlığı açısından dikkat çekicidirler.
Norveç Sıçanlarına sık sık kahverengi veya lağım sıçanları denir. Burunlarından kuyruğunun ucuna kadar ölçüldüğü zaman, yaklaşık 25-35 cm uzunluğa kadar büyüyebilen geniş, şişkin görünümlü farelerdir. Renklendirme temel olarak alt kısımlarında gri, vücutlarının üstünde siyah veya kırmızımsı veya grimsi kahverengidir. Norveç sıçanının kulakları ve kuyruğu tüysüzdür ve kuyruğu sıçan vücudunun uzunluğundan daha kısadır. Künt burunlarla, Norveç sıçan yetişkinleri yaklaşık 200-500gr ağırlığındadır.
Çatı Sıçanları genellikle siyah sıçanlar olarak adlandırılır ve Norveç sıçanlarından daha küçüktür. Yetişkinler yaklaşık 150-300 gr arasında değişmektedir. Kuyrukları vücudunun geri kalanından daha uzundur ve düzgün bir şekilde koyu renklidir. Çatı sıçanının gövdesinin alt tarafı beyaz grimsidir. Çatı sıçanının ağzı sivridir ve genel görünümü bir Norveç sıçanından çok daha düzenli ve şık görünmektedir.
Davranış
Çatı sıçanları usta tırmanıcılardır ve şaşırtıcı bir şekilde yuvalarını yer üstünde olacak şekilde inşa etmeye uygundurlar. Ancak bazen yuvalarını yerdeki oyuklarda da oluşturabilirler. Bu sıçanlar öncelikle geceleri aktiftir. Bilim adamları, çatı sıçanının uzun kuyruğunun tırmanma kabiliyetlerini arttırmak ve dengede olmalarına yardımcı olmak için işlevlerini geliştirmek üzere uyarlandığını belirtirler. Hem çatı sıçanları hem de Norveç sıçanları gelişmiş bir koku alma duyusuna sahiptir ve kendi menzillerine giren yeni şeylere karşı temkinlidir. Çatı sıçanları başarılı yüzücüler değildir ve genellikle lağımda bulunmazlar.
Norveç sıçanları genellikle alacakaranlıkta veya gece boyunca aktiftir ve gündüz saatlerinde aktif değildir. Bununla birlikte, bir Norveç sıçan popülasyonu çok büyüyünce, kalabalık yüzünden gelişen yiyecek, su ve barınak kıtlığı sebebi ile rekabet artar, sıçan topluluğunun bazı üyeleri gündüzleri kolonileşecek yeni alanlar bulmaya çalışabilir. Norveç sıçanları yuvalarını çiftleştikleri, yavrularını besledikleri, yiyecek depoladıkları ve avcılardan sığınacakları yeraltı yuvalarına inşa ederler. Norveç sıçanları tırmanabilir, güçlü yüzücülerdir.
Diyet
Çatı sıçanları omnivorlardır. Meyveler, tahıllar, tohumlar ve bakkaliye ürünleri gibi birçok bitki türüyle beslenirler. Ayrıca, çatı sıçanları böcek tüketmesi muhtemeldir. Tıpkı Norveç sıçanları gibi, çatı sıçanları da dışkı ve idrarın kontamine olmasıyla tüketimden çok daha fazla gıda maddesini tahrip eder.
Norveç sıçanları da her yerde bulunur ve insanların yiyecekleri attığı yerlerin yakınında bulunan hemen hemen her şeyi yer. Ayrıca, Norveç sıçanları balık, kümes hayvanları, fareler, kuşlar, küçük sürüngenler ve amfibiler üzerinde avlanabilir. Bitkileri yiyebilirler ancak et veya et ile ilgili atıkları tercih ederler.
Yetişme ortamı
Yukarıda belirtildiği gibi, çatı sıçanları çalılıklarda, ağaçlarda ve yoğun bitki örtüsünde yer üstü yuvalanma yerlerini tercih eder. Evlere giren çatı sıçanları genellikle duvarlar, dolaplar, tavan aralıkları ve asma tavanlar gibi yüksek ve güvenli bölgelerde bulunur. Çatı sıçanlarının nemli bölgelerde, kıyı bölgelerinde ve liman kentlerinde görülmesi muhtemeldir.
Norveç sıçanlarının tercih edilen yaşam alanı, insanların yaşadığı hemen hemen her yerdedir. Yaşam alanlarından bazıları arasında çöplükler, lağımlar ve tarlalar bulunmaktadır. Kentsel alanlarımızın çoğunda, Norveç sıçanlarının karanlık yerlere bakıldığında etrafta koştuğu görülür. Bunların yuvalanma habitatları, temeller boyunca, ağaçlıkların ve diğer enkaz yığınlarının altındaki toprakları içerir. Norveç sıçanları bir yapıyı istila ederse, büyük olasılıkla bodrum katında veya zemin katında yaşarlar.
Üreme
Çatı sıçanları çok eşlidir ve kendilerini çoklu erkek ve dişilerden oluşan koloniler halinde gruplandırırlar. Çevre koşullarının yeterli olduğu yerlerde yıl boyunca çiftleşme meydana gelebilir. Yetişkin dişiler 3-5 aylıkken üreyebilir, her batında yaklaşık 5-8 adet yavru doğurur. Yılda beş defaya kadar doğum yapabilir. Yetişkin çatı sıçanları ortalama bir yıl yaşar.
Norveç sıçanları da çok eşlidir. Birçok erkek ve dişiden oluşmuş kolonilerde yaşarlar. Çiftleşme genellikle yılın sıcak aylarında zirve yapar, ancak bazı bölgelerde yıl boyunca meydana gelebilir. Dişi yetişkinler yılda yaklaşık yedi defa doğum yapabilir, her batında yaklaşık sekiz yavru doğurur. Doğumdan yaklaşık 18 saat sonra tekrar çiftleşir. Bir Norveç dişi sıçanın üreme potansiyeli yılda yaklaşık 50-60 yavrudur.
Gözlem: Sıçanlar, barınaklarında rahatsız edilmedikçe veya diğer sıçanlardan dayanılmaz bir rekabet olmadıkça, genellikle gün boyunca görülmezler. Sıçanlar gündüz görülürse, bu genellikle çok büyük bir kemirgen popülasyonunun yakın olduğu anlamına gelir.
Yuvalar: Temellerin etrafındaki toprakta bulunan delikler, ayrıca tavan arasında veya ağaçlardaki yuvalar sıçan sorununun kanıtıdır.
Sesler: Sürtünen sıçanların neden olduğu sesler, duvarların çizilmesi veya yuva inşaatından kaynaklanan diğer sesler sıçan varlığının kanıtı olabilir.
Isırık İzleri: Sıçanlar dişlerini kısa tutmak için ahşap, plastik ve diğer sert yüzeyleri kemirirler.
Sürtünme İşaretleri : Sıçanlar geceleri bir konumdan diğerine geçerken, ortamdaki dikey yüzeyleri belirleyici olarak kullanırlar ve bu yüzeylere sürtünerek geçerler. Bu nedenle, bir sıçanın kürkü üzerindeki vücut yağları duvarların köşelerinde ve kenarlarında ve duvar boşluklarına girmek için kullandıkları delik ve boşluklarda birikir.
Dışkı: Sıçanlar, çok fazla dışkı üretirler ve dışkılarının varlığı bir istilayı tespit etmek için kesin bir yoldur. Dışkı görüldüğünde, bu dışkıları çıkarmak ve daha sonra yeni dışkıların birikip birikmediğini kontrol etmek iyi bir uygulamadır. KEMİRGEN DIŞKILARINI ÇIKARTIRKEN MUTLAKA SOLUNUM KORUMA AMAÇLI MASKE KULLANIN.
Lağım fareleri ve çatı sıçanları alışkanlıkları, habitatları ve davranışları bakımından çok farklıdır, bu nedenle bir sıçan muamele programının ilk şartı sıçanı doğru tanımlamak ve bu tür için işe yarayan bir müdahale planı geliştirmektir. Bir diğer önemli tedavi bileşeni müşteri eğitimidir, böylece müşteri önerilen kontrol programının kavramlarını anlar.
ilaclama.com.tr haşere yönetimi uzmanları kemirgenler için Entegre Zararlı Yönetimi ile ilgili tüm teknikleri uygular. Sıçan tedavisi hem kimyasal hem de kimyasal olmayan yöntemler içerir. Kimyasal olmayan en önemli yöntemlerden bazıları şunlardır:
-Farelerin bir yapıya girmesini engellemek için elekler, yanıp sönen lambalar, kapı süpürgeliği ve diğer malzemeler kullanılarak 1cm den (yaklaşık 1 tl büyüklüğünde) daha büyük alanların kapatılması.
-Bir sıçan popülasyonunu destekleyen mevcut yiyecek ve suyu en aza indirmek için iç ve dış temizlik.
-Bitki örtüsünü inceltmek veya binaların çevresinden uzaklaştırmak.
– barınak alanları olarak kullanılabilecek, dağınıklık yaratan yerlerin yarattığı dağınıklığı ve birikintileri gidermek,
-Sıçanları çıkarmak için tuzaklar ve diğer mekanik araçlar kullanmak.
Kimyasal ürünler kullanılan sıçan kontrolü, sıçanları öldürmek için tasarlanmış yemleri içerir. Yemlerin uygun şekilde yerleştirildiğinden ve ürünün etiketindeki kullanım talimatlarına kesinlikle uyulduğundan emin olmak için özen gösterilmelidir. Yem kullanımı için daha yaygın olan tekniklerden biri, yem formülasyonunu, yemi hedef olmayan hayvanlara veya insanlara yanlışlıkla maruz kalmasından koruyan, kurcalamaya dayanıklı kemirgen yem istasyonuna yerleştirmektir.
ilaclama.com.tr olarak %100 Etkili Fare ilaçlama hizmetleri sunuyoruz. Tüm fare ilaçlama bilgileri için bağlantıyı tıklayarak lütfen okuyunuz: https://www.ilaclama.com.tr/fare-ilaclama/
En çok aranan
böcek ilaçlama hizmetleri
şu şekildedir ;
Ev ilaçlama
Böcek ilaçlama
Haşere ilaçlama
ilaçlama firması
istanbul ilaçlama