Normal bir gebeliğin gelişmesinde spermin genetik materyalinin yani DNA’sının sağlam olması çok önemlidir. Son yıllarda, sperm DNA’sında kırk ya da hasar gelişmişse, çocuk sahibi olma oranlarının düşeceği gösterilmiştir. Eğer hasarlı DNA içeren spermlerin sayısı artarsa, çiftte infertilite gelişebilir. Klasik sperm analizinde ölçülen sperm sayısı, hareketi ve morfolojisi değerleri bunu göstermez. Bilimsel çok sayıda çalışma, hasarlı DNA içeren sperm oranındaki artışın, sağlıklı bir gebelik gelişimini önleyebileceğini ortaya koymuştur.
Erkeğin spermlerinde DNA hasar oranı yüksek de olsa, normal gebelikler ve sağlıklı doğumlar görülebilir. Ancak bunların oranı anlamlı derecede düşer. Çünkü spermlerin DNA hasar oranı yüksekse, bunlardan gelişecek embriyoların gelişimi de bozulur. Bunun bir nedeni, spermlerde apopitoz ve mutasyon oranındaki artıştır. Neticede embriyoların blastosist evresine gelme şansı azalır, düşükler artar, embriyoda anomali gelişebilir. Aslında döllenme sırasında sperm yumurtaya girdiği zaman, yumurtada bulunan enzimler hasarlı DNA’ları tamir edebilir. Tamir mekanizması da genç yumurtalarda daha iyi işler. Bu nedenle, kadının yaşı ne kadar gençse, hasarlı DNA içeren sperm oranı fazla da olsa, sağlıklı gebelik ve doğum gerçekleşme şansı o kadar artar. Ama hasarlı spermler çok fazlaysa, tamir mekanizması yetersiz kalabilir ve işte o zaman sorunlar başlar.
DFI Normal Değerleri için kaynak
Aşağıda sperm DNA hasarı konusunda detaylı bilgiler içeren yazılar bulabilirsiniz. Belki sizin sorununuz da bunlar arasında duruyor….
SPERM DNA HASARLARININ TEDAVİSİ
SPERM MORFOLOJİSİ VE DNA İLİŞKİSİ
DOĞAL YOLLA DA BABA OLUNABİLİR!
BAŞARISIZ TÜP BEBEK DENEMELERİ
DİYELİM Kİ SPERM TESTİ NORMAL GELDİ…
ŞİŞMANLIK SPERM DNA KALİTESİNİ BOZABİLİR
ANTİOKSİDAN YAŞAM TARZI VE BESLENME
40’INDAN SONRA BABA ADAYLARI İÇİN OKSİDATİF STRESTEN KORUNMA YOLLARI (Yeni)
ÇOCUK SAHİBİ OLAMAYAN ÇİFTLERDE SPERM DNA HASAR ORANLARINDAKİ ARTIŞIN NE KADAR ÖNEMLİ OLDUĞUNU GÖSTEREN BAZI ÇALIŞMALAR
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23562046
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23200202
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22791753
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21973140
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21714801
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21208147
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20864101
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20516540
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17579991
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15589869
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10670517